Οπως και στα υπόλοιπα κυκλαδονήσια έτσι και στην Ανδρο χρησιμοποιείται η δύναμη του ανέμου, σήμερα με ανεμογεννήτριες και παλιότερα με ένα εκτεταμένο δίκτυο ανεμόμυλων. 

Στην περιοχή Κορθίου (αλλά και στη Σέριφο) αναπτύχθηκε ένας ξεχωριστός τύπος ανεμόμυλου, ο οριζόντιος ταβλόμυλος, με τη φτερωτή να περιστρέφεται οριζόντια, με κατακόρυφο άξονα. Σε όλη την περιοχή σώζονται αρκετοί τέτοιοι (αλλά και κλασσικού τύπου) ανεμόμυλοι, οι οποίοι λειτουργούσαν μέχρι τα μέσα του αιώνα παράγοντας αλεύρι.

Σε αντίθεση με τα άλλα νησιά, η Ανδρος διαθέτει άφθονα νερά. Ηταν επόμενο λοιπόν, να χρησιμοποιηθεί και η δύναμη του νερού. Δημιουργήθηκε έτσι ένα ακόμη μεγαλύτερο δίκτυο νερόμυλων, μιάς και η χρήση του νερού ως κινητήριας δύναμης έχει έναντι του ανέμου το συγκριτικό πλεονέκτημα της σταθερότητας και του ελέγχου, ανεξαρτήτως καιρικών συνθηκών.

Στην περιοχή Κορθίου σώζονται περισσότεροι από 40 νερόμυλοι, άριστα δείγματα προβιομηχανικής τεχνολογίας. Οι περισσότεροι βρίσκονται στα Διποτάματα, υπάρχουν όμως και στα Αηδόνια, το Βουνί, την Πίσω Μεριά.