"ΑΓΓΕΛΑ ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ"

Η παράσταση που αποτέλεσε μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες των τελευταίων χρόνων με μία θριαμβευτική πορεία στην Αθήνα και περιοδεία στην Ελλάδα και το εξωτερικό, θα παρουσιαστεί στο Κόρθι της Άνδρου τη Δευτέρα 8 Αυγούστου σε συνεργασία με το Δήμο Κορθίου.

Η «Αγγέλα Παπάζογλου», κλασσική πλέον παράσταση που κάθε φορά που παρουσιάζεται έχει την ίδια πάντα θερμή αποδοχή από το κοινό, μετά την επιτυχημένη επανάληψή της στην Αθήνα το χειμώνα που πέρασε (στο θέατρο «Μεταξουργείο» 3η χρονιά), περιοδεύει ξανά σε πόλεις της Ελλάδας.

Το έργο βασίζεται στις συγκλονιστικές διηγήσεις της Σμυρνιάς τραγουδίστριας Αγγελικής Παπάζογλου. Οι μαρτυρίες της διατρέχουν τα πιο σημαντικά χρόνια της νεότερης ελληνικής ιστορίας. Ξεκινά από την πρόσκαιρη απελευθέρωση της Σμύρνης από τα ελληνικά στρατεύματα, περιγράφει ανάγλυφα την καθημερινή ζωή στην κοσμοπολίτισσα πολιτεία με τους χορούς και τα τραγούδια, για να περάσει στη δραματική αφήγηση της καταστροφής.

Ακολουθούμε μαζί της τα καραβάνια των προσφύγων που ξανάστησαν τη ζωή τους στην κυρίως Ελλάδα, όπου μπόλιασαν τον πολιτισμό της πατρίδας μας με ό,τι σπουδαίο και δυνατό έφεραν από τη Μικρά Ασία. Τη συναντάμε στα δύσκολα χρόνια της Κατοχής, για να καταλήξουμε στην Ελλάδα του ’50, με το μοναδικό της λόγο ν’ ανακεφαλαιώνει τα σύγχρονα πάθη του ελληνισμού, τις πληγές και τα παράσημά του!… 

Οι διηγήσεις της Αγγέλας διανθίζονται παράλληλα κι από μιαν επιλογή από τα πιο χαρακτηριστικά σμυρναίικα και ρεμπέτικα τραγούδια, σε αυθεντικές ηχογραφήσεις ή επανεκτελέσεις. Οι αφηγήσεις της Αγγέλας δεν είναι απλά ένας θεατρικός «μονόλογος». Αλλά στήνουν δραματικές σκηνές εξαιρετικής δύναμης και γοητείας, καταγράφοντας τα γεγονότα με την ακρίβεια του ιστορικού παρατηρητή και με το πάθος του λαϊκού παραμυθά – αφηγητή.

Το ρόλο της Αγγέλας ερμηνεύει η Άννα Βαγενά. Αναγνώστρια Η Νίκη Καράλη.

Η επιλογή του κειμένου, από το βιβλίο του Γιώργη Παπάζογλου «Ονείρατα της άκαυτης και της καμμένης Σμύρνης» και η θεατρική προσαρμογή έγιναν από τον μουσικολόγο - καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών Λάμπρο Λιάβα, που έχει επίσης και την ευθύνη της επιλογής των τραγουδιών και τη μουσική επιμέλεια της παράστασης. Τα σκηνικά και τα κοστούμια έχει επιμεληθεί ο ζωγράφος και καθηγητής της Σχολής Καλών Τεχνών Μάριος Σπηλιόπουλος, ενώ τους φωτισμούς επιμελήθηκε ο Δημήτρης Δαμαλάς.

Μπορείτε να επισκεφθείτε και τη σελίδα στη διεύθυνη: www.metaxourgeio.com

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΚΡΙΤΙΚΕΣ

 -        «….πρόκειται για μια συγκλονιστική εμπειρία, μια βαθιά κατάδυση στον Έλληνα λόγο και στη λαϊκή ψυχή……. Έχει μόνον ήθος. Ένα ήθος άκρας ευγένειας, λαϊκής αρχοντιάς (ναι, υπάρχει κι αυτή η αρετή) εγκαρτέρησης, υπόγειας επικοινωνίας με μια παράδοση ευσέβειας προς κάθε ουσιώδη και απλό, πολύτιμο και αναγκαίο, προς κάθε τιμαλφές και ριζιμιό….. Η Άννα Βαγενά ενσαρκώνει συνταρακτικά την Αγγέλα Παπάζογλου. Λιτή, άμεση, ευθύβολη, ακριβής στους χρόνους, κεντάει βελονιά-βελονιά, ιστορεί με την παλιότερη σημασία της λέξης…….» (Κώστας Γεωργουσόπουλος, ΤΑ ΝΕΑ, 12/06/2000)

-        «…… να μιλάει απευθείας στην καρδιά του κοινού, να του προκαλεί και το γέλιο πολλές φορές κι αβίαστα, να σχολιάζει. Ένας λόγος θεατρικός, τόσο περιεκτικός, τόσο παραστατικός, τόσο ζωντανός και τόσο αληθινός. Από τους πιο ωραίους θεατρικούς μονολόγους που έχει βγάλει το ελληνικό θέατρο…………. Δεν νομίζω ότι υπήρχε ιδεωδέστερη από την Άννα Βαγενά για να αφηγηθεί επί σκηνής το μονόλογο της Σμυρνιάς τυφλής ρεμπέτισσας. Της πάνε αυτές η ηρωίδες της Βαγενά διότι καταρχήν δεν ντρέπεται να δείξει σκηνικά την καταγωγής τους και δεν αρνείται σκηνικά να την κάνει απόλυτα δική της. Ακολούθησε την μεγάλη καρδιά της Παπάζογλου και μας χάρισε μιάμιση ώρα αξέχαστη.» (Παναγιώτης Τιμογιαννάκης, «ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ», 05/11/2000)

-        «…………….‘Ολον αυτόν τον ανθρώπινο και πολιτισμικό «κόσμο», συμπυκνώνει και μορφοποιεί συνταρακτικά η Άννα Βαγενά, με μοναδική συναισθηματική αλήθεια, με εκφραστική απλότητα, αναβιώνοντας όλο το δράμα αλλά και όλο το μεγαλείο του μικρασιατικού καημού. Μόνη ουσιαστικά επί σκηνής, ακτινοβολεί λυτρωτικά, όλα τα πικραμένα όνειρα και τα αμέτρητα πάθη του λαϊκού ανθρώπου……» (ΘΥΜΕΛΗ, «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ», 07/11/2000)

-        «………….Μια εκ βαθέων εξομολόγηση, που σε αφοπλίζει με την αλήθεια της να σε διαπερνά βαθιά με την ντομπροσύνη της. Χωρίς ψευδαισθήσεις και εξωραϊσμούς για τα φανερώματα –τα θετικά και τα αρνητικά- του ελληνικού ήθους. ……. Η επιλογή της Άννας Βαγενά να ενσαρκώνει μια απλή και λαϊκή γυναίκα της Σμύρνης, που δεν ξεχνά αλλά θυμάται άγρυπνα, δεν μας ξενίζει. Δεν είναι παρά η συνέχεια μια συνεπούς και αταλάντευτης στάσης της ηθοποιού απέναντι σε κάτι τι αυθεντικά ελληνικό….. Με αμεσότητα και οικειότητα μας κατέστησε συμμέτοχους στην περιπέτεια και το δράμα της φυλής μας και με τη γνησιότητα της υποκριτικής της δύναμης άγγιξε τις καρδιές μας…….» (Χριστίνα Κόκκοτα, «ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ ΠΑΤΡΑΣ», 14/11/2000)

-        «………Ξεκολλημένο από τα σπλάχνα της γυναίκας αυτής, αχνιστό, να στάζει αίμα κόκκινο. Και να στάζει συγκίνηση, που σε αρπάζει απ’ το λαρύγγι και σε πνίγει, για να γίνει δάκρυα λυτρωτικά. Είδα ένα ολόκληρο θέατρο να κρατάει την ανάσα του………… Ένα κείμενο που πρέπει να διδάσκεται στα σχολεία μας, ένα κείμενο, στο οποίο κλινεις το γόνυ….» (ΤΑ ΝΕΑ, Γ.Δ.Κ., 01/06/2000)

-        «… Ένα απίστευτης θεατρικότητας κείμενο, ένα μεγάλο μονόλογο που σφύζει από ζωντάνια, είναι γεμάτος από εικόνες και μνήμες, γεμάτος δύναμη, σπαραγμό και αγάπη για το αυθεντικό, για τη ζωή και τους ανθρώπους ……… Αληθινά καμιά άλλη ηθοποιός δεν θα μπορούσε να «μιλήσει» μ’ αυτόν τον τρόπο στις καρδιές των θεατών. Η Άννα Βαγενά διαθέτει την πληθωρικότητα και τη στόφα της Ελληνίδας που κουβαλά όλες τις μνήμες, τις χάρες και τις πληγές της νεότερης ιστορίας μας….» (Άννα Σαμπατακάκη, «Η ΒΡΑΔΥΝΗ», 05/06/2000)

-        «… Εδώ η Άννα Βαγενά γίνεται  ένα ευέλικτο μουσικό όργανο, μια συνέχεια της αρχαίας τραγωδίας, που με λαϊκό λόγο και ιδιωματισμούς, όχι μόνον υποδύεται την ηρωίδα Αγγέλα Παπάζογλου, αλλά μας μεταδίδει το αίμα το ελληνικό….. Ο λόγος, η εκφορά, τα τσαλίμια, μαζί με τις μουσικές του Βαγγέλη Παπάζογλου –αυτές τις δωρικές μελωδίες- συνθέτουν ένα σύνολο, που πρέπει να πάμε όλοι για να μάθουμε για να μάθουμε και να βαπτισθούμε ξανά…. Λοιπόν, στο Θέατρο «Μεταξουργείο» παράγεται μετάξι. Να πάτε να το δείτε όλοι και κυρίως οι νέοι.» (Γιάννης Κοντός, «Πρόσωπα 21^ος Αιώνας, 24/2/2001)

-        «…  Είναι μια από τις συγκλονιστικές παραστάσεις που παίζεται φέτος………. Η Βαγενά είναι στην καλύτερη ώρα της θεατρικής της ζωής…… Μια παράσταση που την παίρνεις μαζί σου (τον ήχο και τη συγκίνησή της) κι όταν φεύγεις από το θέατρο.(Μηνάς Χρηστίδης, «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ», 10/3/2001)

- «Το κείμενο της παράστασης, που με ευαισθησία συνέθεσε σε θεατροποιημένο μονόλογο ο Λάμπρος Λιάβας, διέθετε αμεσότητα, διαύγεια, αυθεντικότητα, απλότητα, λαϊκή σοφία, αλλά και μια διαδρομή σε 30 χρόνια ελληνικής ιστορίας, φιλτραρισμένα μέσα από τη ζωή μιας γυναίκας, που αν και αγράμματη, κατάφερε να συμπυκνώσει νοήματα χρόνων σε λίγες μεγαλειώδεις φράσεις…….Η Βαγενά αποδείχτηκε μία σπάνια δεξιοτέχνης, κυρία των εκφραστικών της μέσων, πλάθοντας μια ξεχωριστή προσωπικότητα, που μπορεί ως αφετηρία της να είχε την Αγγέλα Παπάζογλου, αλλά κουβαλά πάνω της όλη την Ελλάδα……» (Κριτική Μ. Παπαδοπούλου 6/7/2001 «ΤΟ ΒΗΜΑ»)

- «Με τα λόγια μιας απλής γυναίκας του λαού, η παράσταση κατορθώνει να μεταδώσει όσα ποτέ δεν θα μπορέσουν να αναλύσουν οι ιστορικοί, οι πολιτικοί, οι δημοσιογράφοι. Θα ήθελα όμως να προτείνω στον Υπουργό Παιδείας ή στον Πρόεδρο της Βουλής να υιοθετήσουν την παράσταση. Να παιχθεί σε κάθε μέρος της πατρίδας μας. Να την δουν εν είδει μαθήματος, τουλάχιστον οι μαθητές των Λυκείων.» (Πρόταση Τρ. Χατζηδημητρίου, 6/7/2001 «ΤΟ ΒΗΜΑ»)